میگو سرتیز

مشخصات میگو سرتیز:

میگو سرتیز با نام انگلیسی Jinga shrimp و نام علمی Metapenaeus ensis جزو بهترین میگوهای خلیج فارس می باشد که برای مصارف مختلف از جمله پلو میگو و میگو سرخ شده مصرف می شود.

میگو سر تیز نیز از کوچک جثه گان خانواده پنائیده بوده که طول بدنی 14.6 سانتی متری دارد و حداکثر تا 228 میلی متر می تواند رشد کند.

این میگو با وزن حدودی 50 گرم، از محبوب ترین گونه های میگو می باشد که در تنگه هرمز و خلیج فارس مورد صید و بهره برداری قرار می گیرد.

البته میگو سرتیز بیشترین تراکنش جمعیت را در اقیانوس هند و اقیاونس آرام، در آب های دریایی و گرم از عمق 8 متر تا عمق 130 متر دارد که در بسترهای رسوبی شنی زندگی می کند.

این میگو از جمله سخت پوستان با پراکنش وسیع در سواحل دریا ها در مناطق نیمه گرمسیری و گرمسیری می باشد که برای حرکت کردن و شنا، به نیروی کششی اتکا می کنند.

میگو های سر تیز حداکثر 15 ماه عمر می کنند که در این فاصله، دوبار تخم ریزی می کنند؛ در اواخر پاییز و اوایل بهار که در مجموع، در این مدت، بیش از 200 هزار تخم می گذارد.

قسمت خارجی بدن میگو سر تیز مانند زرهی سخت عمل می کند، از مواد کتینی تشکیل شده است که یک لایه انعطاف پذیر و نازک در حلقه های این پوسته وجود دارد و به میگو امکان حرکت کردن را می دهد.

این پوسته ی خارجی که از میگوی سرتیز محافظت می کند، مانع رشد آن می باشد که میگو برای رشد، باید پوست اندازی کند.

به محض شروع فرآیند پوست اندازی، میگو آب را جذب کرده و به سرعت متورم شده و رشد می کند، همچنین با ذخیره سازی و انباشتن کلسیم، مجددا زره محافظ را می سازد. (کل این فرآیند بیشتر از چند ساعت طول نمی کشد.)

همانطور که می دانید میگو سرتیز از محبوب ترین غذاهای دریایی در دنیا محسوب می شود، الخصوص در نواحی جنوب شرقی آسیا.

میگوی سرتیز معمولا ریز می باشد، همچنین گوشتی منسجم و سفت دارد که بسیار ترد نیز می باشد و پس از طبخ هم بافت خود را حفظ می کند که چشیدن طعم آن می تواند تجربه ی متفاوتی برای شما باشد.

گوشت میگو سر تیز علی رغم این که بافت سفت و منسجمی که حتی پس از پخت دارد، بسیار زود هضم می باشد و برای افرادی که مشکلات گوارشی دارند ممنوعیت مصرف ندارد.

نحوه ی تقسیم بندی میگو ها:

میگوهای سرتیز در ایران بر مبنای اندازه، به 4 دسته تقسیم می شوند:

میگو ریز، میگو متوسط، میگو درشت و شاه میگو

قیمت گذاری میگو نیز بر اساس اندازه ی آن تعیین می شود، زیرا میگو های سایز کوچک ضایعات بیشتری (حدود 50%) در مقایسه با میگو های درشت تر با ضایعات حدود 30% دارند.

اندازه ی میگو در ارزش غذایی آن تاثیری ندارد و صرفا به خاطر ضایعات آن است که در قیمت تاثیر میگذارد.

همچنین زمانی که می گویند میگوی اندازه ی 40 یا 50، یعنی دست کم در هر کیلو گرم این تعداد میگو موجود است.

به عنوان مثال: زمانی که میگوییم میگو اندازه 20 یعنی میگو ساز درشت است و در یک کیلوگرم، حداقل 20 عدد میگو وجود دارد.

خواص میگو سرتیز:

انواع مختلف میگو از میگو سفید تا میگو قهوه ای و میگو ببری، هر چه که باشند از خواص بیشماری برخوردارند که در ادامه برخی از این خواص را به شما خواهیم گفت.

از جمله خواص میگو سرتیز برای سلامت بدن:

– با دارا بودن مقادیر زیادی از پروتئین برای تقویت عضلات مفید است و از تحلیل رفتن عضلات بر اثر افزایش سن، جلوگیری می کند.

– گوشت میگو سرتیز سرشار از اسید های چرب امگا3 می باشد که می تواند قلب را تقویت کند و از ابتلا به بسیاری از بیماری های قلبی جلوگیری کند.

– دارای آنتی اکسیدانی به نام آستاگزانتین می باشد که در کاهش آسیبات پوستی ناشی از تابش خورشید و پیشگیری از ایجاد چین و چروک موثر می باشد.

– وجود مقادیر بالایی از ید در گوشت میگو سرتیز می تواند عملکرد تیروئید را تنظیم کند و از ابتلا به بیماری کم کاری تیروئید پیشگیری کند.

– در گوشت میگو سر تیز فسفر نیز به فراوانی یافت می شود که می تواند عملکرد مغز را تقویت کند و از زوال عقل پیشگیری کند.

– طبق برخی از آزمایشات صرت گرفته مشخص شد که مصرف میگو سر تیز از پیشگیری به سرطان دستگاه لنفاوی، سرطان مغز استخوان و سرطان خون بسیار موثر است.

همچنین در گوشت میگو علاوه بر موارد گفته شده سلنیوم، ویتامین های گروه B، سدیم، روی و پتاسیم نیز موجود می باشد.

البته لازم به ذکر است که ویتامین ها و املاح موجود در گوشت میگو سرتیز بیشتر از املاح موجود در گوشت های دامی می باشد، علاوه بر آن مضرات گوشت را ندارد و کسانی که منع مصرف گوشت های دامی را دارند می توانند از میگو استفاده کنند.

در کنار تمامی خواص گفته شده، ایراداتی نیز متوجه این میگو می باشد که در مصرف آن باید حواستان به این نکات نیز باشد.

– اولین مورد این است که مصرف انواع میگو حساسیت زا و آلرژیک می باشد، پس باید حواستان باشد که اگر شما حساسیت دارید باید زیر نظر پزشکتان از این ماده غذایی مفید استفاده کنید.

– دومین ایرادی که متوجه این میگو می باشد: وجود ماده ای به نام پورین در گوشت آن است. تجمع پورین بر اثر مصرف زیاد آن، تبدیل به اسید اوریک می شود که باعث ابتلای فرد به بیماری سنگ کلیه و نقرس می شود، پس برای افرادی که این مشکلات را دارند، توصیه نمیشود.